With his long hair, wide riding breeches and straw hat Brazilian Renato Borghetti represents the typical image of a real gaucho. And he is! He is also a phenomenal accordion player, already mentioned in one breath with Bandolim and Jacob do Armandinho, the great Brazilian accordionists.
Andanças (“Ramblings”) is his latest album, recorded live so the atmosphere of his dazzling performances is finally captured on disc as well.

Borghetti and musicians travel increasingly in Europe and it is therefore not surprising that they seek out their roots. Renato discovers that the music from Italy and Germany, countries where his parents – and many other immigrants in Brazil – come from, has much in common with gaucho music.
All these influences have played their role and Borghetti’s music has continued to mature. Andanças is the result of ten years of rambling, research and discovering new ways of musical expression. It has become a potent mix of European and Brazilian music.
The cd was recorded live in Brussels, Belgium in 2009. The energy and passion of the artist on stage was finally captured on cd for the first time.

To my mind, what I do today is nothing more than going back in time, albeit some 140 years later, reinventing and redesigning new musical ways of playing the accordion.’ (Renato Borghetti)

The Borghetti quartet is:

Renato Borghetti: diatonic accordion
Pedro Figueiredo: soprano sax and flute
Daniel Sá: acoustic guitar
Vitor Peixoto: piano

International reviews

‘Es [ist] wunderbar mitzuhören, wie Borghetti und seine Gruppe (Gitarre, Klavier und Querflöte bzw. Sopran Saxophon) immer tiefer in ihre Musik eindringen und wie die Musiker Stück für Stück nachdrücklicher und leidenschaftlicher agieren. Mal werden nostalgische Melodien adaptiert und ausgebaut oder es werden ausgelassene Tanzlieder von elaborierter Rustikalität gespielt. Jazzelemente verwendet man sehr zurückhaltend, dafür liebäugelt man immer wieder gern mit dem Tango (…)’ (**** 1/2, Oneworld.at)

‘An imitable Brazilian feeling comes through (…) but there are Argentinian rhythms such as tango, milonga and chamame in the mix too, as well as flamenco and polka, with touches of jazz and MPB.’ (Songlines, ***)

‘(…) cet ovni de l’accordéon qui, sous de fausses allures clownesques, affiche une saisissante rigueur et une vraie justesse de la note’ (Dernières Nouvelles d’Alsace)

‘Wow, this is good! (…) From the opening Milonga Para Samoes Lopes Neto to the jaw-dropping guitar/accordeon duels of O Sem Vergonha, every minute of Andanças is music of the highest class. And they’re playing it all live!’ (fRoots)

‘Écoutons ces thèmes originaux superbement interprétés auquels se joignent quelques standards comme ‘São Jorge’ (Hermeto Pascoal) et surtout une version magnifique autant qu’originale du chamamé ‘Merceditas’, jouée sur la gaita ponto de Renato.’ (Trad Mag)

Dutch reviews

‘De laatste tien jaar toerden Borghetti en de zijnen instensief door Europa, wat hun jazzy mix van samba, tango, polka, chamame en milonga heeft verrijkt en versoepeld. (…) De opnamekwaliteit is voortreffelijk transparant, de aanwezigheid van het publiek bijna fysiek voelbaar, de heren spelen solo’s waar je verstand bij stilstaat. (…) Borghetti en zijn mannen spelen de winterdepressie regelrecht de deur uit. (Parool, *****)

‘Door zeer bekwame medemuzikanten, heel kiene arrangementen waarin veel wordt gemoduleerd, komt de harmonica steeds in ean ander perspectief te staan. Een feest om te horen. Je krijgt een energieke optelsom te horen van Piazzolla, Braziliaanse volksmuziek en Chick Corea.’ (Tubantia/Twentsche Courant)

‘Net als Spasiuk heeft Borghetti de volkse muziek uit zijn geboortestreek verheven tot complexe kunstvorm, waarin invloeden uit klassiek en jazz zijn verwerkt. Anders dan eerdere plaatopnamen van Borghetti en zijn kwartet geeft deze concertregistratie de bruisende spontaniteit van hun optreden perfect weer.’ (Volkskrant, ****) 

‘In Borghetti’s handen wordt de accordeon een leven wezen. Een schepsel waarin alle menselijke gevoelens, of ze nu mooi of lelijk zijn, naar boven komen. Niets voor niets wordt hij nu al tot de grootste accordeonisten van Brazilië gerekend.’ (NoBorderz)

‘(…) een staalkaart van hun kunnen. Ze schakelen moeiteloos om van jazz naar tango en van milonga naar musette. ‘ (Heaven)

‘Zijn aanpak van de Braziliaanse muziek (…) is fris, uitdagend en vernieuwend. (…) En nu gaat hij Europa laten horen hoezeer hij dit erfgoed heeft weten te verrijken tot een van de mooiste genres van het Zuid-Amerikaanse continent.’ (New FolkSounds)