Moroccan singer Amina Alaoui is one of the most original and best contemporary interpreters of Arab-Andalusian songs in the Gharnati- style, that is the style of Granada.
Gharnati – en concert was recorded live. This adds a certain dynamic vibe that can only arise in such a small setting. Amina is supported by three musicians, but they are all superb: violinist Kheir-Eddine Mkachich, ud player Sofiane Negra in Tunisia and her son, Idriss Agnel, a fantastic percussionist. Their support adds strength and colour to the already impressive singing of Amina, their solos turn this cd into a real gem.
About gharnati
More than seven centuries of Arabian civilization – from 711 to 1492 – saw the establishment of a thriving Islamic culture in the Iberian peninsula which, by integrating certain elements from the Pre-Islamic tradition, brought a cultural amalgam to this area. Aided by the tolerant climate of the Umayad Caliphate, or Emirate of Cordoba, a variegated civilization emerged, leaving its marks in such diverse areas as music, architecture, gastronomy and ceramics.
Music from Andalusia is like a mirror of a heterogeneous society and the encounters between its constituent cultures. It encapsulates the heritage of the Arabian music from the East, which had integrated Greek and Persian elements and Byzantine sounds, as well as Arabian modulations and rhythms. Berber rhythms fusing with the culture of the Iberian peninsula.
In the final centuries of Al Andalus contact between the two regions on either side of the Strait of Gibraltar intensified. Large numbers of migrants settled in Morocco, Tunisia and Algeria, many of them from families that took pride in their colourful worldly heritage. This rich legacy, which is still being added to, appearing in all kinds of local flavours, is referred to as Música Andalusí. By way of tribute to the city of Granada, the last Arab stronghold in Spain, the Tarab Gharnatí stands out as one of its leading components.
The development of this style in Morocco is the result of a living oral tradition among both Andalusian and Moriscos families, as well as Jewish families originating from Al Andalus, who now lived in Fez, Rabat, Sala, Tetuán and Oujda. We cannot really speak of musica gharnatí without putting it in its proper geographic context, which even includes Algeria – a country that gave this style its brilliance and vivaciousness. Indeed, even the people of Fez used the term dziri when referring to tarab gharnati.
The art of the gharnatí music runs the full gamut of delicate melodies and rhythms, as the structure of the Nuba shows. It illustrates the works of the great Al Andalus poets, with rhythmic compositions dominated by serenity, depth and nobility. This is about the very last remaining piece of musical heritage from Islamic Spain, preserved for five centuries and still very much alive along the coasts of North Africa. Until it was banned by the Spanish Inquisition, it was also the musical style of the Moriscos. Despite all bans and historical changes, these sounds, songs and rhythms have managed to survive intact within the intimacy of today’s Andalusian music, both in folk music and in flamenco.
International reviews
‘There is an intensity and stark purity at the heart of these performances, though it would be wrong to consider it cool or detached: the ensemble between the musicians is marvellously intuitive and the oud player Sofiane Negra’s virtuosic flourishes are a delight.’ (Songlines, nov 2009)
Dutch reviews
‘Anders dan haar meeste Noord-Afrikaanse collega’s zingt Alaoui deze eeuwenoude liederen alleen, slechts begeleid door ud en viool. Deze transparante bezetting geeft haar alle vrijheid om de prachtige melodieën rijkelijk te versieren. Haar magistrale medespelers voegen er hun eigen fantasievolle decoraties aan toe. Zelden hoor je zulk ontspannen, subtiel en subliem samenspel.’ (Parool, 4 sterren)
‘Slechts begeleid door oed (Arabische luit), viool en percussie zingt deze ‘nachtegaal van Marokko’ de sterren van de hemel. Voor haar liederen over hoofse liefde en God moet je wel de tijd nemen, want ze duren vaak acht minuten of langer. Wie zich hiervoor openstelt, wordt rijkelijk beloond met sprookjesachtig mooie muziek.’ (Financieel Dagblad)
‘Op Gharnati vertolkt de Marokkaanse Amina Alaoui met traditionele begeleiding liederen uit de ‘gouden middeleeuwen’ van Al Andalus, waaronder een prachtig, door haar zelf op muziek gezet gedicht van Santa Teresa de Avila. (…) Stralend middelpunt is het bezwerende stemgeluid van Alaoui.’ (Volkskrant, 4 sterren)
‘Dankzij deze sobere instrumentatie is het album een juweel van subtiliteit en ingetogenheid geworden. De snaarinstrumenten trekken klare lijnen, waar Amina’s soepele vocalen dromerig overheen glijden. Af en toe zorgt de percussie voor een kleine stroomversnelling, maar ‘Gharnati – en concert‘ blijft je vooral bij door de prachtige manier waarop de songs gevoelens van stille weemoed en contemplatie oproepen.’ (Trouw)
‘bijna 65 minuten muzikale pracht’ (Mazzmusikas)
‘Wonderschoon’ (Plato Mania)
‘Op deze livecd wordt ze begeleid door drie uitstekende musici op onder meer viool en ud. Iedereen is geweldig op elkaar ingespeeld. Op een heel kalme manier wordt de melancholische en emotionele muziek pgebouwd. Daardoor is er in deze kleine en open setting veel ruimte voor versieringen en subtiele details, zowel in de zang als in de solo’s.’ (Dagblad van het Noorden)
‘Een prachtige registratie van een topconcert, emotioneel en meditatief tegelijk.’ (Zing)
‘Zeven nummers (…) sober begeleid door onder meer viool en ud, waardoor Alaoui’s prachtige stem volledig tot zijn recht komt.’ (Heaven)
‘In combinatie met haar fenomenale stem zorgt dit ervoor dat je als luisteraar niets anders kunt dan ademloos luisteren. (…) Wat mij betreft bewijst deze cd dat ze tot de beste vocalisten van de Arabische wereld behoort.’ (New FolkSounds)